De gezondheidszorg op de Filippijnen heeft een chronisch probleem. Maar degenen die hierover praten, worden onderdrukt. De agenten·e·s Zowel in de privé-gezondheidszorg als in de publieke sector worden mensen blootgesteld aan echte geweldssituaties.
Gezondheidszorgsysteem voor mensen met een chronische ziekte
Het gezondheidszorgsysteem van de Filipijnen is echt in slechte staat. Het nationale budget voor gezondheidszorg is veel te laag. De regering geeft maar 50 dollar per persoon per jaar uit aan gezondheidszorg. In andere landen in Zuidoost-Azië is dat het dubbele. Daardoor heeft het grootste deel van de bevolking geen of weinig toegang tot goede gezondheidszorg.
Het land heeft maar 1,2 ziekenhuisbedden per 1000 inwoners. Dat is vergelijkbaar met de armste landen ter wereld. Op het platteland heeft de helft van de Filippino's·Ze moeten meer dan 30 minuten reizen om bij een gezondheidscentrum te komen. Slechts 13% van het gezondheidspersoneel en 40% van de ziekenhuizen zit in landelijke gebieden.
Ten slotte is de verhouding tussen het aantal gezondheidswerkers en de bevolking in het hele land nog steeds belabberd laag: er is één dokter per 27.236 mensen, één verpleegkundige per 4.852 mensen, één verloskundige per 5.111 mensen en één tandarts per 55.293 mensen. Door de lage lonen, het gebrek aan secundaire arbeidsvoorwaarden en de slechte werkomstandigheden gaan veel Filipijnse gezondheidswerkers in het buitenland werken.
De professionals·le·gezondheidszorg in het vizier
Veel Filipijnse gezondheidswerkers laten van zich horen over hoe slecht de gezondheidszorg in het land is. Ze wijzen de regering op haar tekortkomingen en vooral op haar plicht om het recht op gezondheid van de bevolking te beschermen en te bevorderen. Ze starten campagnes, oefenen druk uit op de regering en sluiten allianties met andere organisaties om de volksgezondheid te verbeteren. Door hun kritiek krijgen veel gezondheidswerkers te maken met repressie door de staat.
Er is een toenemende golf van geweld tegen progressieve artsen en gezondheidswerkers. Ze worden lastiggevallen, illegaal opgepakt en soms zelfs vermoord. Door deze criminalisering krijgen mensen nog minder toegang tot essentiële gezondheidszorg.
De dood van Dr. Sancelan en Zara Alvarez
Tot december 2021 zijn er 427 mensenrechtenactivisten en gezondheidswerkers vermoord in de Filipijnen. Dr. Mary Rose Sancelan en Zara Alvarez, die allebei hun leven hebben gewijd aan het helpen van kwetsbare gemeenschappen op het eiland Negros, zijn twee van de slachtoffers. Ze waren super belangrijk in de strijd voor het recht op gezondheid in de Filipijnen.
Dr. Mary Rose Sancelan was de gemeentelijke gezondheidsfunctionaris in de stad Guihulngan, in de regio Negros Oriental. Ze leidde het bureau dat de verspreiding van COVID-19 in de stad moest tegengaan. Op 15 december 2020 werden zij en haar man op weg naar huis neergeschoten door twee gewapende mannen. Dr. Sancelan was de enige dokter in deze stad met meer dan 100.000 inwoners, die vooral uit kleine boeren en vissers bestaan.
Zara Alvarez was een mensenrechtenactiviste die bekend stond om haar toewijding aan de strijd van boeren, landarbeiders en andere gemarginaliseerde groepen in haar geboortestreek Negros. Zara werkte ook als beleidsmedewerker voor het gezondheidsprogramma van het eiland Negros (NIHIP). Daardoor werd ze het doelwit van de staat. Ze werd een terrorist genoemd en kreeg steeds doodsbedreigingen.
Toch bleef Zara vechten voor het recht op gezondheid voor iedereen. In augustus 2020 werd Zara neergeschoten door onbekenden. Haar naam kwam zo op de lange lijst van activisten en mensenrechtenverdedigers die in de Filipijnen zijn vermoord. De dood van Zara heeft haar collega's van NIHIP in een constante staat van angst gebracht. Dit heeft hun mentale gezondheid ernstig aangetast. Sommige van haar collega's bij NIHIP hebben hun baan opgezegd en zijn uit angst om het volgende doelwit te worden, uit de stad gevlucht.
#NotATarget
Werknemers en activisten in de gezondheidszorg mogen nooit het doelwit worden van geweld of onderdrukking. Ze spelen een belangrijke rol in de strijd voor het recht op gezondheid. Gelukkig hebben onze partners Karapatan, Gabriela, IBON en de Advies voor gezondheid en ontwikkeling geven deze strijd niet op. Ze zorgen ervoor dat kwetsbare gemeenschappen toegang hebben tot gezondheidszorg, brengen de belangrijkste problemen in kaart en maken mensen bewust van het onrecht dat hen overkomt. Zo werken ze samen aan een betere toegang tot gezondheidszorg.
Ze laten ook van zich horen op het internationale toneel. Van de Movement for People's Health tot de Verenigde Naties. Samen met internationale partners, zoals Viva Salud, brengen ze de situatie in de Filipijnen onder de aandacht van buitenlandse politici en activisten. Het gaat erom de Filipijnse regering ter verantwoording te roepen en een onderzoek te eisen naar de vele schendingen van de mensenrechten in het land.
Ook jij kan je steentje bijdragen! In december laten we onze stem horen bij minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez. Wil je ook een foto maken met een solidariteitsboodschap voor de Filipijnse gezondheidswerkers en activisten? Internationale solidariteit begint nu!
PODCAST: GEZONDHEIDSACTIVIST ZIJN IN DE FILIPIJNEN
Viva Salud heeft in september de campagne #NotATarget. Op Spotify een podcast is onder dezelfde naam gelanceerd. Daarop zijn meer getuigenissen te horen van Kat, Tinay en andere gezondheidsactivisten.
